بسم الله الرحمن الرحیم.. والسلام و الصلاة علی سیدنا محمد و آله الطیبین الطاهرین و درود بر شما عزیزان.. سخنی گراف نمی خواهم بگویم تا وقت عزیز و گرامی شما عزیزان را بگیرم ولی چندی قبل یک بنده خدایی به من ایراد و اشکال گرفت که چرا شما در مسائل 1400 سال قبل مانده اید و همیشه هم تکرار می کنید و اینها باعث کینه توزی و بدبینی به مذاهب و ادیان دیگر می شود و به قول کوچه بازاری فرمودند که بابا بی خیال 1400 سال قبل و الآن رو بچسب، الآن تو عرصه تکنولوژی هستیم نه تاریخ! آری این سوال خیلی از مردم شده است و متاسفانه یک عالم که اصلا منظورم آقای هاشمی نیست هم همین حرف رو گفته بودند و کلیپ سخنرانی ایشون هم در فضای مجازی موجود است. حال جواب چیست؟! اول از همه سوالی می پرسم که جواب نیمی از سوال را خواهد داد، آخرش چه؟! این سوال را باید از تک تک ماها بپرسند، از صاحب مغازه بپرسند، آخرش چه؟ از دانشجو بپرسند، آخرش چه؟ از کشاورز بپرسند، آخرش چه؟ از معلم بپرسند، آخرش چه؟ از بیکار بپرسند، آخرش چه؟ از نانوا بپرسند، آخرش چه؟ درست هست باید از همه بپرسند، آخرش چه؟ اگر در وسط همه این کارها جان به جان تسلیم کردی چه می شود؟ خداوند تو را آفرید تا به کمالات برساند و اگر سراغ هر کاری بروی و رضایت معبودت را در نظر نگیری و فقط در پی عیش و نوش باشی، بدون شک زیان می بینی، هم در این دنیا هم در آخرت. باید به این گونه افراد گفت: به کجا چنین شتابان؟؟ پس چه زیباست خداوند را شریک زندگی ات کنی و از همه بیشتر شریک کارت. حال تو رضایت خداوند را در نظر گرفته ای و می بینی قول های خداوند که به تو می رسد از هزاران طریق است، یکی یهودی، یکی مسیحی، یکی اسلام، یکی هندو و غیره. و حتی این ادیان هم شاخه و مذاهب بی شماری دارند که تو را می کشانند به هزاران سال قبل، زمانی که به وجود آمدند. در اینجا واجب می شود که تحقیق کنی و بهترین را انتخاب کنی و بهترین ها برای توست. ولی اکثر مردم مشغله های زندگیشان را بهانه می کنند و من می گویم دنیای آخرت بیش از این دنیا ارزش و کرامت دارد پس برای این دنیای فانی، دنیای باقی را فدا نکنید و امثال این مردم اسیر شده در این دنیا همانند بچه هایی است که تازه متولد شده اند و دائم در حال گریه کردن هستند.. اینها همان جای تاریک و کوچک را دنیایی بزرگ تلقی می کرده اند ولی افسوس که نمی دانستند آن جای تاریک و کوچک ذره ای در برابر این دنیا نبوده.. از پیرمرد روستایی پرسیدند تو چگونه خداوند را شناخته ای؟ گفت: من هر روز چندین بار از چشمه برای خانه آب می آورم و در طول این مدت از بهترین ظرفها استفاده کردم ولی هر بار مقداری از آب خالی می شود ولی نگاهی که به خود می کنم میبینم ده ها سال است که ظرف بدنمان در حال تکان و جنبش است ولی قطره ای تا اراده نکنیم از او نمی ریزد.. بیاییم خداوند را مثل این مرد روستایی بشناسیم و به او ایمان بیاوریم و او را در سفره زندگیمان جای دهیم و بهترین سخن خدا را به وسیله فرستاده بر حق او بپذیریم.. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاتة..

کرامات عمر بن خطاب در كتب اهل سنتصداي عمر از مدينه تا فسا رسيداين قصه آن قدر معروف است كه حتي كتاب‌هاي لغت نيز آن را نقل كرده‌اند . ما آن را از كتاب البداية و النهاية ابن كثير نقل مي‌كنيم :ذكر سيف عن مشايخه أن سارية بن زنيم قصد فسا و دار أبجرد فاجتمع له جموع ـ من الفرس و الأكرادـ عظيمة و دخم المسلمين منهم أمر عظيم و جمع كثير، فرأي عمر في تلك الليلة فيما يري النائم معركتهم و عددهم فخاوفت من النهار و أنهم في صحراء و هناك جبل إن اسندوا اليه لم يؤتوا ألاّ من وجه واحد. فنادي من الغد الصلاة جامعة، حتي اذا كانت الساعة التي رأي أنهم اجتمعوا فيها، خرج الي الناس و صعد المنبر، فخطب الناس و أخبرهم بصفة ما رأي، ثم قال: يا سارية! الجبل الجبل!!! ثم اقبل عليهم و قال ان الله جنودا و لعل بعضها أن لم يبلغّهم. قال: ففعلوا ما قال عمر، فنصرهم الله علي عدوهم و فتحوا البلد.جناب عمر بن خطاب در مدينه مشغول خواندن خطبه نماز جمعه و آيات قرآن را مي خواند؛ يك دفعه سه مرتبه گفت: «يا ساريه الجبل»، همه ماندند كه چه اتفاقي افتاده؛ بعد از نماز از او پرسيدند كه چه شد وسط خطبه اين چنين گفتي؟ گفت: در حين خطبه خواندن، يك نگاهي كردم به ملكوت زمين و زمان، ديدم لشكري كه براي فتح نهاوند فرستاديم، دشمنان از 4 طرف مي خواهند محاصره كنند و آنها را از بين ببرند، فرمانده شان آقاي ساريه بود، او را صدا زدم كه بيائيد به طرف كوه و از يك طرف با دشمن بجنگيد، تا آنها از 4 طرف حمله نكنند؛ آنها هم آمدند به سمت كوه و جنگيدند. بعد از 3 ماه كه لشكر آمد به مدينه، سؤال كرديم كه آيا اين قضيه را شما هم ديديد؟ گفتند: بله، در فلان روز در بيابان نهاوند بوديم كه صداي عمر بن خطاب در فضا طنين انداز شد و همه لشكر هم صداي او را شنيدند و او از مدينه صدا زد: «يا ساري الجبل»، و اگر صداي عمر بن خطاب نبود، همه از بين رفته بوديم و اين پيروزي هم نصيب اسلام نمي شد..البداية و النهاية، ج7، ص94، قصه جنگ فسا و المغني ، عبد الله بن قدامه ، ج 10 ، ص 552 و الشرح الكبير ، عبد الرحمن بن قدامه ، ج 10 ، ص 387 و فيض القدير شرح الجامع الصغير ، المناوي ، ج 4 ، ص 664 و تفسير الرازي ، الرازي ، ج 21 ، ص 87 و دقائق التفسير ، ابن تيمية ، ج 2 ، ص 140 و أسد الغابة ، ابن الأثير ، ج 2 ، ص 244 و الإصابة ، ابن حجر ، ج 3 ، ص 5 – 6 و تاريخ اليعقوبي ، اليعقوبي ، ج 2 ، ص 156 و الكامل في التاريخ ، ابن الأثير ، ج 3 ، ص 42 – 43 و تاريخ الإسلام ، الذهبي ، ج 1 ، ص 384 و تاريخ ابن خلدون ، ابن خلدون ، ج 1 ، ص 110 و تاج العروس ، الزبيدي ، ج 16 ، ص 327 .رود نيل تحت فرمان عمر..فخر رازي در تفسيرش از جمله مي‌نويسد :الثاني : روي أن نيل مصر كان في الجاهلية يقف في كل سنة مرة واحدة وكان لا يجري حتى يلقى فيه جارية واحدة حسناء ، فلما جاء الإسلام كتب عمرو بن العاص بهذه الواقعة إلى عمر ، فكتب عمر على خزفة : أيها النيل إن كنت تجري بأمر الله فاجر ، وإن كنت تجري بأمرك فلا حاجة بنا إليك ! فألقيت تلك الخزفة في النيل فجرى ولم يقف بعد ذلك .تفسير الرازي ، الرازي ، ج 21 ، ص 88 .رود نيل طغيان كرده بود و خانه هاي مردم داشت نابود مي شد. آمدند خدمت عمر بن خطاب كه اي خليفه رسول الله! به داد ما برس كه خانه هايمان رفت. جناب عمر بن خطاب گفت: يك سفالي براي من بياوريد؛ سريع براي او آوردند و با دست مباركش بر روي آن سفال نوشت :اگر به امر خداوند جاري مي شوي، پس جاري شو و اگر به امر خودت جاري مي شوي، ما كاري نداريم هر كاري مي كني بكن. بعد از آن، اين رودخانه ديگر طغيان نكرد و مردم از طغيان رود نيل راحت شدند.زمين از شلاق عمر ترسيد !فخر رازي مي‌نويسد :الثالث : وقعت الزلزلة في المدينة فضرب عمر الدرة على الأرض وقال : اسكني بإذن الله فسكنت وما حدثت الزلزلة بالمدينة بعد ذلك .وزي در مدينه زلزله شديدي آمد و مردم ريختند بيرون و پناه آوردند به خليفه دوم، خليفه دوم شلاق خود را محكم بر زمين كوبيد و گفت: " آرام باش به اذن خدا " زمين هم آرام شد؛ بعد از آن،‌ زمين مدينه ديگر زلزله نگرفت .آتش ، تحت فرمان عمر!الرابع : وقعت النار في بعض دور المدينة فكتب عمر على خزفة : يا نار اسكني بإذن الله فألقوها في النار فانطفأت في الحال .تفسير الرازي ، الرازي ، ج 21 ، ص 88 .يكي از خانه هاي مدينه آتش گرفت و سرايت كرد به بخش أعظمي از خانه هاي مدينه. مردم مانده بودند حيران و سرگردان كه خانه ها آتش گرفته. عمر نوشت : " اي آتش به اذن خدا ساكن و خاموش شو" و آن را انداخت در آتش و آتش در همان لحظه ساكت و خاموش شد .اين نمونه كوچكي بود از غلو‌هاي اهل سنت در باره خليفه دوم . اگر خداي نخواسته يكي از شيعيان عين همين مطالب را در باره امير المؤمنين يا يكي ديگر از ائمه عليهم السلام نقل كند ، فوراً او را متهم به غلو كرده و فتوي به كفر او مي‌دهند .آهاي وهابي ها ! شما چه جوابي به اين مطالب داريد؟؟.. از شما که اين فضايل را بيان کردين ممنونم و تشکر مي کتم اما سوالي برايم پيش امد چرا جناب خليفه با اين همه معجزات در جنگ احد ان شلاق زمين کش خود را بيرون نياوردند و ترجيح دادن به سرعت فرار کنند خب شايد احتمالا شلاق تا آن روز کشف نشده بود! اگر شیعه اینها را نقل کند می شود غالی و اگر اهل سنت نقل کند می شود کرامت! من از اهل سنت انتظار جواب دادن به این مطلب را ندارم ولی انتظار دارم کمی تفکر و تعقل کنند در مورد همه مطالب این وبلاگ.. ..

بسم الله الرحمن الرحیم..سخنرانی استاد رائفی پور در رابطه با حکومت اسلامی-شیعی است و من به طور خلاصه شده برایتان نقل می کنم، امیدوارم بعد از خواندن عزمتان را بیش از پیش جزم کنید.. البته لطف کنید و کامل بخونید و من خودم بارها سخنرانی را هم گوش دادم و هم خوانده ام و هنوزم میل به خواندش دارم.. به همه دوستان و عزیزان شیعه توصیه می کنم حتما بخوانند.. برای خواندن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

توضيح سؤال:اهل سنت عقيده دارند : هر كسي كه در بيعت رضوان حاضر بوده و آنجا با رسول خدا صلي الله عليه وآله دست بيعت داده باشد، شامل رضايت دايمي الهي مي شود و اين امر ثابت مي كند كه همه بيعت كنندگان تحت شجره عادل هستند . و نيز عقيده دارند : آن ها آمرزيده شده اند و گناهان گذشته و آينده آن ها محاسبه نمي شود و به همين دليل آتش جهنم حاضران در بيعت رضوان را نمي سوزاند.آيا كسي از منافقان مشهور؛ همانند عبد الله بن أبي در اين قضيه حاضر بوده و با رسول خدا صلي الله عليه وآله بيعت كرده است؟آيا خداوند از او نيز راضي شده و گناهان گذشته و آينده او نيز بخشيده شده است؟پاسخ:پيش از اين كه ثابت كنيم عبد الله بن أبي ، منافق مشهور زمان رسول خدا صلي الله عليه وآله در بيعت رضوان حاضر بوده است، بايد اين نكته بررسي شود كه آيا خداوند از همه آن ها براي هميشه راضي شده است يا خير . آيا كسي از علماي اهل سنت چنين ادعاي كرده است يا خير؟رضايت دائمي خداوند از بيعت كنندگان در زير درخت:از ديدگاه اهل سنت، تمامي كساني كه در بيعت رضوان حاضر بوده اند، اهل بهشت هستند و هيچ يك از آن ها وارد جهنم نخواهند شد .مسلم نيشابوري در صحيح خود مي نويسد:حدثني هَارُونُ بن عبد اللَّهِ حدثنا حَجَّاجُ بن مُحَمَّدٍ قال قال بن جُرَيْجٍ أخبرني أبو الزُّبَيْرِ انه سمع جَابِرَ بن عبد اللَّهِ يقول أَخْبَرَتْنِي أُمُّ مُبَشِّرٍ انها سَمِعَتْ النبي صلي الله عليه وسلم يقول عِنْدَ حَفْصَةَ لَا يَدْخُلُ النَّارَ ان شَاءَ الله من أَصْحَابِ الشَّجَرَةِ أَحَدٌ الَّذِينَ بَايَعُوا تَحْتَهَا ... .ام بشر گويد كه از پيامبر (ص) شنيدم با حفصه مي گفت: ان شاء الله هيچ يك از كساني كه در زير درخت بيعت كرده اند، وارد آتش جهنم نمي شوند.النيسابوري القشيري ، ابوالحسين مسلم بن الحجاج (متوفاي261هـ)، صحيح مسلم، ج4، ص 1942، ح2496، 37 ، كِتَاب فَضَائِلِ الصَّحَابَةِ ، بَاب من فَضَائِلِ أَصْحَابِ الشَّجَرَةِ أَهْلِ بَيْعَةِ الرُّضْوَانِ رضي الله عَنْهُمْ، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت.محيي الدين نووي ، در شرح اين روايت مي نويسد كه آتش جهنم، هرگز اصحاب حديبيه را نمي سوزاند :قوله صلي الله عليه وسلم ( لا يدخل النار إن شاء الله من أصحاب الشجرة أحد من الذين بايعوا تحتها) قال العلماء معناه لا يدخلها أحد منهم قطعا كما صرح به في الحديث الذي قبله حديث حاطب وانما قال إن شاء الله للتبرك لا للشك.فرمايش رسول خدا (ص) است كه فرمود : «ان شاءالله هيچ كس از بيعت كننده گان در زير درخت در آتش نمي سوزند» علماء در تفسير معناي آن گفته اند : قطعا هيچ فردي آنها سوي آتش برده نمي شوند و در آتش نمي سوزند؛ چنانچه به صورت روشن در حديث مربوط به حاطب آمده بود كه گذشت ، قيد انشاء الله كه در روايت ذكر شده است ، به اين معنا نيست كه در اين حكم شكي وجود دارد؛ بلكه اين قيد را براي تبرك فرموده است.النووي الشافعي، محيي الدين أبو زكريا يحيي بن شرف بن مر بن جمعة بن حزام (متوفاي676 هـ)، شرح النووي علي صحيح مسلم، ج16، ص 58، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت، الطبعة الثانية، 1392 هـ.البته روايات و تصريحات ديگري نيز در اين باره وجود دارد كه ما تنها به همين يك مورد بسنده مي كنيم.حضور عبدالله ابي درشجره:تا اين جا ثابت شد كه تمام حاضران در بيعت رضوان و بيعت كنندگان با رسول خدا صلي الله عليه وآله اهل بهشت هستند ، حال به اين پرسش پاسخ خواهيم داد كه آيا عبد الله بن أبي نيز در اين قضيه شركت داشته يا خير؟مداركي در كتاب هاي اهل سنت يافت مي شود كه ثابت مي كند عبد الله بن أبي ، رئيس منافقان مدينه نيز در اين سفر رسول خدا صلي الله عليه واله را همراهي مي كرده است:بد الدرين عيني در عمدة القاري، شرح صحيح بخاري مي نويسد: روايت مي كند:ان ابن أبي قال يوم الحديبية كلمة حسنة ، وهي : أن الكفار قالوا : لو طفت أنت بالبيت ؟ فقال : لا ، لي في رسول الله إسوة حسنة ، فلم يطف .روز حديبيه «أبي» كلام زيبايي گفت : وآن اين بود كه كفار گفتند : اگر بخواهي مي تواني طواف كني ! او در پاسخ گفت : خير ! رسول الله برايم الگويي خوبي است . بدين ترتيب «ابي»به طواف مكه نرفت .العيني الغيتابي الحنفي، بدر الدين ابومحمد محمود بن أحمد (متوفاي 855هـ)، عمدة القاري شرح صحيح البخاري، ج8، ص 54، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت.اين مدرك ثابت مي كند كه عبد الله بن أبي در حديبيه حاضر بوده و پشنهاد قريش را نپذيرفته و همانند رسول خدا صلي الله عليه وآله و ساير مسلمانان طواف نكرده است.ابن حزم نيز تصريح مي كند كه كفار قريش به او پشنهاد طواف دادند؛ اما او نپذيرفت:وَأَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص) لم يَخْدَعْ إنْسَانًا قَطُّ غير أَنَّهُ قال يوم الْحُدَيْبِيَةِ كَلِمَةً حَسَنَةً قال الْحَكَمُ فَسَأَلْت عِكْرِمَةَ ما هذه الْكَلِمَةُ قال قالت قُرَيْشٌ يا أَبَا حَبَّابٍ إنَّا قد مَنَعْنَا مُحَمَّدًا طَوَافَ هذا الْبَيْتِ وَلَكِنَّا نَأْذَنُ لَك فقال لاَ لي في رسول اللَّهِ (ص) أُسْوَةٌ حَسَنَةٌرسول خدا (ص) ، هرگز فريب كسي را نخورد ؛ جز اينكه در روز حديبيه ، عبد الله بن أبي كلام نيكويي فرمود. حكم گفت از عكرمه پرسيدم: آن سخن زيبا چه بود؟ وي گفت : قريش به عبدالله خطاب كرد: يا ابا حباب! [كنيه عبدالله ابي] ما محمد را از طواف خانه ممانعت كرديم ؛ ولي براي تو اجازه مي دهيم . عبدالله در جواب گفت : خير، رسول خدا الگويي شايسته اي براي من است . إبن حزم الأندلسي الظاهري، ابومحمد علي بن أحمد بن سعيد (متوفاي456هـ)، المحلي، ج11، ص 209 ، تحقيق: لجنة إحياء التراث العربي، ناشر: دار الآفاق الجديدة - بيروت.بدر الدين عيني و جلال الدين سيوطي نيز همين روايت را نقل كرده اند:العيني الغيتابي الحنفي، بدر الدين ابومحمد محمود بن أحمد (متوفاي 855هـ)، عمدة القاري شرح صحيح البخاري، ج8، ص 54، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت.السيوطي، جلال الدين أبو الفضل عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ)، الدر المنثور، ج8، ص 177، ناشر: دار الفكر - بيروت - 1993.و علي بن برهان حلبي به استناد به همين روايت، تصريح مي كند كه عبد الله بن أبي در صلح حديبيه و حتي در جنگ بدر حضور داشته است:وقال له المشركون يوم الحديبية انا لانأذن لمحمد ولكن نأذن لك فقال لا ان لي في رسول الله أسوة حسنة فشكر رسول الله صلي الله عليه وسلم له ذلك واكراما لابنه وفي هذا تصريح بأن ابن أبي كان مع المسلمين في بدر وفي الحديبية فلما بلغ وفي لفظ قال إن لي في رسول الله أسوة حسنة رسول صلي الله عليه وسلم امتناعه رضي الله عنه أثني عليه بذلك.روز حديبيه مشركان به رسول خدا (ص) گفتند : ما براي محمد [ص] اجازه نمي دهيم به زيارت برود ولي براي شما [= عبدالله ابي و دوستان تان] اجازه داده مي شود ! عبدالله گفت : خير! رسول خدا [ص] ، برايم الگويي خو بي است ! رسول خدا [ص] از سخنان عبدالله ونيز براي دلجويي پسرش تشكر كرد . مولف مي گويد : وقوع اين گفتگو ها بطور آشكارا نشان مي دهد كه عبدالله ابي همراه مسلمان ها در غزواتي چون بدر و بيعت رضوان حضور داشته است.در خبر ديگري آمده است : هنگامي كه به پيامبر صل الله عليه و آله وسلم ، خبر رسيد: عبدالله ابن ابي (رضي الله عنه) از پذيرش پيشنهاد قريش خود داري ورزيد حضرت با شادماني او را ستايش كرد!الحلبي، علي بن برهان الدين (متوفاي1044هـ)، السيرة الحلبية في سيرة الأمين المأمون، ج2، ص 23، ناشر: دار المعرفة - بيروت - 1400.بيعت عبدالله ابي در شجره:تا اين جا ثابت شد كه عبد الله بن أبي در حديبيه حاضر بوده است ؛ اما آيا با رسول خدا صلي الله عليه وآله، بيعت نيز كرده است يا خير؟ چون اگر بيعت نكرده باشد، رضايت خداوند شامل حال او نمي شود؛ اما اگر ثابت شود كه او نيز بيعت كرده است، تمام استدلال اهل سنت باطل مي شود.طبق روايتي كه مسلم نيشابوري در صحيح خود نقل كرده است، تمام كساني كه در بيعت رضوان حاضر بوده اند، با رسول خدا صلي الله عليه وآله بيعت نيز كرده اند؛ از اين ميان تنها يك نفر استثناء شده است و او جد بن قيس است كه زير شكم شتر خود مخفي شده بود تا مجبور به بيعت كردن نباشد:وحدثنا محمد بن حَاتِمٍ حدثنا حَجَّاجٌ عن بن جُرَيْجٍ أخبرني أبو الزُّبَيْرِ سمع جَابِرًا يَسْأَلُ كَمْ كَانُوا يوم الْحُدَيْبِيَةِ قال كنا أَرْبَعَ عَشْرَةَ مِائَةً فَبَايَعْنَاهُ وَعُمَرُ آخِذٌ بيده تَحْتَ الشَّجَرَةِ وَهِيَ سَمُرَةٌ فَبَايَعْنَاهُ غير جَدِّ بن قَيْسٍ الْأَنْصَارِيِّ اخْتَبَأَ تَحْتَ بَطْنِ بَعِيرِهِ. مردم از جابر مي پرسيدند : در حديبيه چند صحابي حضور داشت ؟ جابر گفت : ما زير آن درخت كه درخت موز بود، هزار و چهار صد نفر بوديم ؛ آن روز همه ي ما با پيامبر (ص) بيعت كرديم . عمر بن خطاب با دست هايش زير درخت را گرفته بود؛ پس همه ما با پيامبر (ص) بيعت كرديم؛ غير از جد بن قيس انصاري كه در زير شكم شترش پنهان شده بود.النيسابوري القشيري ، ابوالحسين مسلم بن الحجاج (متوفاي261هـ)، صحيح مسلم، ج3، ص 1483 ، ح1856، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت.پيش از اين ثابت كرديم كه عبد الله در حديبيه حاضر بوده و اين روايت هم ثابت مي كند كه تمام حاضران در حديبيه با رسول خدا بيعت كرده اند ؛ غير از يك نفر كه او هم نامش مشخص است . و عبد الله بن أبي نيز از اين عموم استثناء نشده است؛ پس او نيز بيعت كرده است و گرنه همانند جد بن قيس استثناء مي شد.حال سؤال ما اين است كه آيا خداوند از عبد الله بن أبي نيز براي هميشه راضي شده است؟آيا او نيز از اهل بهشت است و هرگز وارد جهنم نمي شود؟اگر او وارد بهشت نمي شود، پس آيه بيعت رضوان تخصيص مي خورد شامل همه بيعت كنندگان نمي شود؛ بلكه تنها شامل كساني مي شود كه در زمان بيعت مؤمن نيز بوده اند و بر اين ايمان تا آخر عمر استوار باقي مانده اند؛ پس شامل همه صحابه نمي شود.موفق باشيدگروه پاسخ به شبهات..